DEZ RAZÓNS PARA VOTAR SI Á CONSTITUCIÓN EUROPEA.
Por Pedro Gómez-Valadés
1.- Foi aprobado por vintecinco xefes de estado da Unión Europea, e supón un paso cara adiante na construción política de Europa. Coa futura Constitución a Unión reforza a súa lexitimidade democrática. O Tratado outorga por fin personalidade xurídica á Unión Europea e, en consecuencia, tamén neste sentido amplía a súa dimensión política no mundo. O cal ten que ter como consecuencia un avance claro no camiño do multilateralismo e que representará un maior equilibrio internacional e un contrapeso da asfixiante hexemonía norteamericana.
2.- Como Tratado constitucional significa un paso histórico na construción política europea tras os tratados de Roma, da Acta Única Europea, de Maastricht, e de Niza. A non aprobación da Constitución europea suporía un paso atrás de consecuencias imprevisíbeis. De entrada, a Unión seguiría sometida ao Tratado de Niza, tratado que no seu día foi amplamente criticado desde a esquerda europea. E paréceme claro que unha nova negociación entre os vintecinco estados da Unión, se produciría mais en clave nacional que europea, producindo un resultado previsibelmente inferior ao produto dos debates da Convención europea por moitas carencias que esta tivera.
3.- A U.E. gaña en lexitimidade democrática xa refórzanse os poderes do Parlamento Europeo, convertendo a codecisión Consello-Parlamento na regra habitual, á vez que reduce a unanimidade á excepción á regra Teñamos tamén en conta que a UE reforza os órganos máis xenuinamente europeos, como son a Comisión e o Parlamento, fronte ao Consello de Ministro que non deixa de ser a representación dos estados.
4.- Dáse valor xurídico vinculante á Carta de dereitos fundamentais, o cal representa sen dúbida unha mellora na protección dos dereitos fundamentais dentro da UE. Amplíanse as competencias europeas e con estas o poder de codecisión do Parlamento Europeo. Se progresa, especialmente, nas áreas de liberdades públicas, seguridade e xustiza.
5.- Tal e como afirma a resolución aprobada pola Confederación Europea de Sindicatos a futura Constitución, a pesar das súas carencias, a pesar de non avanzar sen dúbida todo o desexábel, recoñece dereitos de carácter social que en algúns estados membros non tiñan un tratamento claro e que supoñen unha substancial mellora na protección dos dereitos laborais das traballadoras e traballadores europeos..
6.- En relación ao contido cultural establécese máis un papel de coordinación que unha verdadeira política cultural europea. A Unión só ten por obxectivo fomentar a cooperación entre os Estados e, se é preciso, apoiar e complementar a acción destes no ámbito cultural. Isto resulta positivo cando se ten, como é o caso galego, competencias exclusivas derivadas do Estatuto de autonomía de Galiza.
7.- A UE gaña en capacidade de influencia no mundo. Non só crea a figura do Ministro de Asuntos Exteriores, tamén se crea un Servizo exterior e se reforza de maneira substancial as posibilidades da Política exterior e de seguridade. A nivel económico se establece a figura de Mister-Euro, figura que, actuará de feito como un ministro de economía europeo, e que representará a Unión perante instancias como o Banco Mundial, o Fondo Monetario Internacional ou o G-7 .
8.- A responsabilidade sobre o recoñecemento oficial do galego, contrariamente ao que se afirma desde algúns sectores, recae na lexislación española e na vontade do goberno español. Ao respecto a Constitución europea limítase a recoñecer como linguas oficiais da Unión aquelas que sexan oficiais nos estados membros. Xa que logo, o recoñecemento ou non do galego depende non da futura Constitución europea senón da Constitución española e da súa desexábel reforma. O día que o galego, o catalán e o vasco sexan recoñecidos como linguas españolas, isto é, como linguas oficiais do estado español, ao día seguinte en Bruxelas porán tradutores de galego, de vasco e de catalán.
9.- O Tratado outórganos, como nación, unha serie de dereitos, ao incorporar na Carta dos dereitos fundamentais o recoñecemento á diversidade de culturas e linguas de Europa. Afirmase que a Unión respectará a súa diversidade lingüística e cultural e velará pola súa conservación e o desenvolvemento como patrimonio cultural común europeo.
10.- Algunhas das principais aspiracións do nacionalismo galego como son a participación directa da Xunta nos órganos da Unión, capacidade para dirixirse directamente ao Tribunal de Xustiza da Unión Europea ou que Galiza sexa circunscrición electoral europea, dependen da normativa española e nada teñen que ver coa futura Constitución europea.
Pedro Gómez-Valadés
1.- Foi aprobado por vintecinco xefes de estado da Unión Europea, e supón un paso cara adiante na construción política de Europa. Coa futura Constitución a Unión reforza a súa lexitimidade democrática. O Tratado outorga por fin personalidade xurídica á Unión Europea e, en consecuencia, tamén neste sentido amplía a súa dimensión política no mundo. O cal ten que ter como consecuencia un avance claro no camiño do multilateralismo e que representará un maior equilibrio internacional e un contrapeso da asfixiante hexemonía norteamericana.
2.- Como Tratado constitucional significa un paso histórico na construción política europea tras os tratados de Roma, da Acta Única Europea, de Maastricht, e de Niza. A non aprobación da Constitución europea suporía un paso atrás de consecuencias imprevisíbeis. De entrada, a Unión seguiría sometida ao Tratado de Niza, tratado que no seu día foi amplamente criticado desde a esquerda europea. E paréceme claro que unha nova negociación entre os vintecinco estados da Unión, se produciría mais en clave nacional que europea, producindo un resultado previsibelmente inferior ao produto dos debates da Convención europea por moitas carencias que esta tivera.
3.- A U.E. gaña en lexitimidade democrática xa refórzanse os poderes do Parlamento Europeo, convertendo a codecisión Consello-Parlamento na regra habitual, á vez que reduce a unanimidade á excepción á regra Teñamos tamén en conta que a UE reforza os órganos máis xenuinamente europeos, como son a Comisión e o Parlamento, fronte ao Consello de Ministro que non deixa de ser a representación dos estados.
4.- Dáse valor xurídico vinculante á Carta de dereitos fundamentais, o cal representa sen dúbida unha mellora na protección dos dereitos fundamentais dentro da UE. Amplíanse as competencias europeas e con estas o poder de codecisión do Parlamento Europeo. Se progresa, especialmente, nas áreas de liberdades públicas, seguridade e xustiza.
5.- Tal e como afirma a resolución aprobada pola Confederación Europea de Sindicatos a futura Constitución, a pesar das súas carencias, a pesar de non avanzar sen dúbida todo o desexábel, recoñece dereitos de carácter social que en algúns estados membros non tiñan un tratamento claro e que supoñen unha substancial mellora na protección dos dereitos laborais das traballadoras e traballadores europeos..
6.- En relación ao contido cultural establécese máis un papel de coordinación que unha verdadeira política cultural europea. A Unión só ten por obxectivo fomentar a cooperación entre os Estados e, se é preciso, apoiar e complementar a acción destes no ámbito cultural. Isto resulta positivo cando se ten, como é o caso galego, competencias exclusivas derivadas do Estatuto de autonomía de Galiza.
7.- A UE gaña en capacidade de influencia no mundo. Non só crea a figura do Ministro de Asuntos Exteriores, tamén se crea un Servizo exterior e se reforza de maneira substancial as posibilidades da Política exterior e de seguridade. A nivel económico se establece a figura de Mister-Euro, figura que, actuará de feito como un ministro de economía europeo, e que representará a Unión perante instancias como o Banco Mundial, o Fondo Monetario Internacional ou o G-7 .
8.- A responsabilidade sobre o recoñecemento oficial do galego, contrariamente ao que se afirma desde algúns sectores, recae na lexislación española e na vontade do goberno español. Ao respecto a Constitución europea limítase a recoñecer como linguas oficiais da Unión aquelas que sexan oficiais nos estados membros. Xa que logo, o recoñecemento ou non do galego depende non da futura Constitución europea senón da Constitución española e da súa desexábel reforma. O día que o galego, o catalán e o vasco sexan recoñecidos como linguas españolas, isto é, como linguas oficiais do estado español, ao día seguinte en Bruxelas porán tradutores de galego, de vasco e de catalán.
9.- O Tratado outórganos, como nación, unha serie de dereitos, ao incorporar na Carta dos dereitos fundamentais o recoñecemento á diversidade de culturas e linguas de Europa. Afirmase que a Unión respectará a súa diversidade lingüística e cultural e velará pola súa conservación e o desenvolvemento como patrimonio cultural común europeo.
10.- Algunhas das principais aspiracións do nacionalismo galego como son a participación directa da Xunta nos órganos da Unión, capacidade para dirixirse directamente ao Tribunal de Xustiza da Unión Europea ou que Galiza sexa circunscrición electoral europea, dependen da normativa española e nada teñen que ver coa futura Constitución europea.
Pedro Gómez-Valadés
Sem comentários:
Enviar um comentário